W miniony weekend 5-6 marca odwiedziłam po sąsiedzku Gdynię i wzięłam udział w Konferencji „Akcja-Relacja – o wspieraniu rozwoju społeczno-emocjonalnego dzieci i młodzieży w dobie pandemii”, organizowanej przez Studio Psychologiczne Joanny Węglarz. Bardzo czekałam na tę konferencję, spragniona żywego kontaktu oraz możliwości uczenia się od świetnych specjalistów, praktyków. Nie zawiodłam się. Z Gdyni wróciłam z energią, masą wiedzy (i notatek), nowymi relacjami.
Za mną aktualizowanie wiedzy w bardzo ważnych obszarach. Jeśli jesteście ciekawi, o czym słuchałam i uczyłam się, zerknijcie niżej.
TUS (Trening Umiejętności Społecznych)
Bardzo dziękuję za wiedzę p. Joannie Węglarz oraz p. Dorocie Bentkowskiej, które zasiały we mnie ziarno myśli, by poszerzyć swoje kompetencje o bycie trenerką TUS 😊 Organizatorki przypomniały, że ważne, by terapia była wspólną przygodą. Wiele pomysłów wzięłam dla siebie i myślę, że spodobają się moim podopiecznym w Naszej Bazie. Nie zdziwcie się, jeśli na konsultacji zapytam Was, czy umiecie robić sushi, parkować równolegle czy też umiecie przebiec maraton.
TUS w pracy z dzieckiem ze spektrum autyzmu
TUS pojawiał się na konferencji kilka razy. Za wiedzę i inspiracje o tym, jak korzystać z TUS w pracy z dzieckiem ze spektrum autyzmu dziękuję dr Agacie Hejmowskiej, notabene koleżance ze studenckiej ławy. Agata zadała ważne pytanie o to, jak spostrzegamy spektrum, przez jaki pryzmat patrzymy, czy deficytów, czy też zasobów. Utkwiło mi takie zdanie w pamięci: „Dla nas to nie ma sensu, ale dla niego ma – uszanuj to!”. Agata wspaniale pokazała mi, że najważniejsza jest relacja i jak o nią dbać. Wiecie, że wg badań to właśnie relacja jest obecnie najważniejszym, i niezależnym od orientacji terapeutycznej czynnikiem leczącym? Relacja to podstawa.
TUS dla nastolatków
Koncept TUS dla nastolatków przybliżył p. Tomasz Bilicki, który do tej pory inspirował mnie tylko on-line – to naprawdę przywilej móc w końcu uczyć się od niego „na żywo”. Pan Tomasz zaczął mocno: od największych zmian w życiu. Są to poród i adolescencja. Tadam. Warto o tym pamiętać mając kontakt z nastolatkiem. Co biorę dla siebie, to fakt, że nastolatki są tak samo spragnione relacji jak wszyscy, potrzebują mentorów, i jeśli mają pozytywnego dorosłego, to dla relacji są gotowi porzucić siedzenie w telefonie na rzecz wycieczki do lasu. Zapisałam też sobie wielkimi literami, że to my dorośli zabieramy dzieciom regularnie sprawczość, co wpływa na niską samoocenę, już od najmłodszych lat, a w okresie nastoletnim następuje kumulacja. Ważne jest zatem aby sprawczość dzieciom, nastolatkom przywrócić, by mogły pokochać siebie. I na koniec już konferencyjny klasyk: Etat zbawiciela jest zajęty od 2000 lat. Dla mnie i dla każdego terapeuty ta wiadomość to duża ulga. Dziękuję.
Mutyzm selektywny
Za wiedzę nt. specyfiki kontaktu z dzieckiem z mutyzmem selektywnym dziękuję p. Annie Lewandowskiej z Therapy Tools, której znakomite pomoce terapeutyczne wspierają mnie w pracy w Naszej Bazie. Jako, że mutyzm selektywny jest zaburzeniem lękowym występującym dość często, cieszę się, że mogłam zaktualizować swoją wiedzę w tym obszarze. Wzięłam dla siebie wiele, zaczynając od „Miło cię widzieć”, zamiast „Dzień dobry”, które społecznie tworzy presję odpowiedzi.
Sekretne moce dzieciństwa
Za wspaniałą porcję energii i przypomnienie mi o sekretnych mocach dzieci i ważności czerpania z tychże mocy, dziękuję z całego serca Agnieszce Kuźmie. Niby wiem, że co swobodna zabawa, to swobodna zabawa, ale jednak dobrze o tym usłyszeć na konferencji i tego się trzymać. Bo dziecko jest jak statek, nie ma stać tylko w porcie. Chciałabym, żeby do jak największej rzeszy Rodziców na nowo docierał fakt, że zabawa jest kluczowa w rozwijaniu umiejętności społecznych, gdy tak wielu traktuje ją jako marnowanie czasu. Jest wiele do zrobienia! Zabawa swobodna z rówieśnikami to trening umiejętności kluczowych, źródło zdrowia psychicznego, fizycznego, współpracy i radości. Czego chcieć więcej?
Kryzys nastolatka
A jednak nie zawsze jest łatwo. O kryzysie nastolatka, o objawach, których nie wolno lekceważyć, i o tym jak mądrze wspierać go w okresie dorastania – wspaniale nauczał dr Marcin Szulc, który sprawił, że cofnęłam się w czasie kilkanaście lat, i znów byłam jego studentką. Dr Marcin Szulc przypomniał, że młodzież jest różnorodna, oraz że stereotypy i brak empatii są dziś największym zagrożeniem. Nie było dla mnie zaskoczeniem, że wg badań 54% uczniów nie czuje więzi ze szkołą, ale tym więcej mamy do zrobienia, by tworzyć pozytywną pamięć emocjonalną. Dla siebie wzięłam hasło, że bezpieczna baza to dorastanie z dzieckiem. Co ważne, to jest coś, na co każdy rodzic ma wpływ. Zatem Rodzicu: dorastaj ze swoim dzieckiem, bo relacja to najlepszy czynnik ochronny. Zapytaj siebie jaka jest twoja relacja z dzieckiem, co robisz, żeby ją utrzymać, oraz co robisz, żeby ją poprawić.
Porozumienie bez Przemocy
Relacje zamiast agresji – temat z punktu widzenia praktyka przybliżyła p. Karolina Pisz z Fundacji Laboratorium Zmiany. Pani Karolina podkreśliła, że im człowiek młodszy, tym bardziej jest świadomy swoich potrzeb (kłania się moja ulubiona regulacja emocji!). Biorę dla siebie, że dochodzenie do potrzeb jest jak obieranie cebuli – myślę, że to porównanie będzie przydatne w pracy z dziećmi i rodzicami. Przypomniałam też sobie, że warto korzystać z empatycznego milczenia (czyli: dopiero jak mi powiesz, że możemy o tym porozmawiać, to ja ci powiem, co o tym myśleć – trudne, ale nie niemożliwe, warto próbować i trenować!).
Twórczość jako umiejętność społeczna
Wisienką na torcie pierwszego dnia Konferencji, było wystąpienie p. Groszek Stanilewicz, która w magiczny wręcz sposób przypomniała wszystkim o tym, że twórczość jest umiejętnością społeczną i wspaniałą formą komunikacji. Wszak ludzie rysowali jeszcze zanim zaczęli komunikować się za pomocą mowy, a sztuka jest doskonałym nośnikiem do pokazywania emocji, W sztuce jest się autentycznym, jak powiedziała Groszek „jest się sobą, jest się w prawdzie”. Groszek zaczarowała mnie swoimi opowieściami, wyciągnęła do czasu bez czasu, bardzo bardzo za to dziękuję! Jeśli lubicie słuchać, miejcie nadzieję, że dane Wam będzie kiedyś posłuchać Łowców Słów.
Wychowanie moralne
Drugiego dnia prof. Roman Leppert rozruszał moje szare komórki akademickim myśleniem nt niedyrektywnego wychowania i dylematów moralnych, oraz zaciekawił, by zajrzeć do Akademickiego Zacisza. Co ważne dla mnie, nawet w naukowych rozważaniach o wychowaniu jest miejsce na śmiech i podkreślenie jego ważności. Wiecie, że nauka o śmiechu i jego zbawiennym wpływie to gelotologia? Prawie jak gelatto! To nie może być przypadek.
Life-work balans
Na samym końcu (last but not least!) dziękuję niezrównanej Marcie Młyńskiej, która jak torpeda wpadła i w charyzmatyczny sposób przekonała mnie, i myślę, że wszystkich wokół, że muszę o swój dobrostan dbać, bo bez tego ani rusz. Co druga osoba na świecie cierpiała, cierpi, lub będzie cierpieć na wypalenie zawodowe. Lepiej być jednak tym drugim, co nie cierpiał, nie cierpi, i nie będzie cierpieć, ale o to trzeba właśnie zadbać. Dbacie o siebie? Pamiętajcie, że jeżeli trudno wam odmawiać, brakuje wam argumentów to zawsze możecie „odmówić z sekretnych powodów” – Marta dzięki! Bo dbanie o siebie to nie luksus, to priorytet (mówiłam o tym w piątek w Apteczce Pomagacza, zapraszam).
Dziękuję
Uczestniczyłam w życiu w wielu konferencjach. Część z nich niestety była taka, że nużyły, rozczarowywały (w tym nieraz wielkie nazwiska, ach). Natomiast w Gdyni miałam nieustanne poczucie pt „Konfernecjo, trwaj!”. Jestem nakarmiona intelektualnie, relacyjnie, mam już nową długą listę książek do przeczytania (potrzebuję alternatywnego kanału czasoprzestrzennego, by być na bieżąco z tą moją listą...). Dziękuję wszystkim, którzy się do tego stanu przyczynili, w tym szczególnie tym, którzy obstawiali przez weekend prywatną część mojego życia (liczę na powtórkę!)
Akcjo-Relacjo do zobaczenia za rok, a tymczasem idę wprowadzać w życie to, czego się nauczyłam i być pozytywnym dorosłym.